نامه و حامل نامه!

آرمان ملی - مشاوران محمدباقر قاليباف مي‌کوشند تا انتقال نامه رهبر جمهوري اسلامي به ولاديمير پوتين رئيس‌جمهور روسيه توسط وي را به چيزي فراتر از «امري مرسوم» تعبير کنند. به زعم اين مشاوران، نه فقط محتواي نامه رهبري بلکه انتخاب شخصِ نامه‌رسان نيز در اين ميان از اهيمت ويژه‌اي برخوردار است. در واقع تنها چيزي که از اين نوع اظهارنظرها به ذهن مخاطب متبادر مي‌شود اين است که رهبري نظام از حضور رئيس مجلس در پستي بالاتر حمايت مي‌کند و آن پست نيز چيزي جز رياست‌جمهوري نيست. از نگاهي تحليلي، چنين تفسيري از انتخابِ پيام‌رسان چندان واقع‌بينانه به نظر نمي‌رسد. از آنجا که به احتمال زياد، انتخابات رياست‌جمهوري سال آينده عمدتا صحنه رقابت بين چهره‌هاي اصولگرا خواهد بود، بنابراين بسيار بعيد است که رهبري نظام بخواهد پيشاپيش نشانه‌اي آشکار از حمايت خاص خود از يکي از آنها به افکار عمومي ارسال کند. در اين ميان محتواي نامه به پوتين نيز در محافل گوناگون مورد گمانه‌زني‌هاي متفاوت و بعضا متناقضي قرار گرفته است. گرچه حدس دقيق جزئيات نامه کاري دشوار است، اما به نظرم محتواي اصلي آن چيزي خلاف اظهارات رسمي ماه‌هاي اخير نباشد. از نگاه رهبر جمهوري اسلامي، دوران افول آمريکا آغاز شده است و اين مساله خود فرصتي ايجاد کرده تا ايران به همراه روسيه و چين، زمينه‌هاي يک نظم تازه را در خاورميانه پايه‌ريزي کنند؛ نظمي که نقش آمريکا در آن کاملا حاشيه‌اي باشد. به نظرم نامه به پوتين عمدتا تشريح همين وضعيت و دعوت از وي براي همکاري گسترده‌تر با ايران در اين جهت و احتمالا پذيرش انعطاف‌هايي براي رفع نگراني‌هاي کلان روسيه از برخي رفتارهاي جمهوري اسلامي از جمله در مورد اهداف نهفته در پشتِ قانون «اقدام راهبردي براي رفع تحريم‌ها» باشد.