تجربه سفرهای پرحاشیه مسئولان !

آرمان ملی - هيچ‌کس به‌جز آن دسته از مخالفان جمهوري اسلامي که کوچک‌ترين عرق ملي برايشان باقي نمانده است دوست ندارند نمايندگان ايران در عرصه‌هاي گوناگون بين‌المللي عزت و احترام لازم را ببينند و شان ملت ايران ملاحظه و مراعات شود. بر اين اساس، بسياري از دلسوزان و آشنايان به مناسبات ديپلماتيک به انبوه سفرهاي آقاي احمدي‌نژاد به خارج از کشور که تقريبا هيچ فرصتي در اين رابطه را از دست نمي‌داد انتقادهاي فراواني مي‌کردند. مثلا هنگامي که اجلاس فائو در ايتاليا قرار بود برگزار شود و وي عزم سفر داشت آقاي امين‌زاده به‌عنوان يک ديپلمات باسابقه طي يادداشتي با تشريح پروتکل‌هاي بين‌المللي و سطح نشست‌ها، متواضعانه و حتي دردمندانه اشاره کرد که نماينده‌اي در سطح معاون وزيرخارجه هم مي‌تواند از عهده کار برآيد و نياز به شرکت رئيس‌جمهور ايران نيست. احمدي‌نژاد حتي به درخواست روزنامه‌هاي حامي خود توجه نکرد و مشتاقانه راهي رم شد و به‌عنوان تنها رئيس‌جمهور شرکت‌کننده در آن نشست حتي مورد استقبال يکي از معاونان وزارت خارجه ايتاليا قرار نگرفت و با هيچ مقام اروپايي ديدار نداشت و به ضيافت شامي که از سوي نخست‌وزير اين کشور براي شرکت‌کنندگان برگزار شد دعوت نشد! شرح قصه سفرهاي خارجي معجزه هزاره سوم و خسارات حيثيتي که به شان ايران و ايراني از اين ناحيه وارد شد البته مجال جداگانه‌اي مي‌خواهد و برخي از کارشناسان اين عرصه به آن پرداخته‌اند ولي در حال حاضر سفر رئيس مجلس به روسيه و حواشي که پيرامون آن به‌وجود آمد يادآور همان داستان است که اميد مي‌رفت تکرار نشود و باتوجه به جميع مسائل به صورتي حساب‌شده و در وقت مقتضي فاقد حاشيه‌هاي منفي باشد. در اين رابطه آقاي ظريف گفت: «از ابتدا به دوستانمان در مجلس گفته بوديم پروتکل‌هاي روساي مجالس امکان ملاقات با پوتين را فراهم نمي‌کند...» اگر به اين نظر کارشناسانه توجه مي‌شد احتمالا پيام مهم جمهوري اسلامي از طرق ديگر به‌راحتي و بدون هيچ جنجالي به طرف روسي ابلاغ مي‌شد و کسي هم استفاده جناحي مثبت يا منفي از آن نمي‌کرد. هيچ‌‌کس عالم به همه دانش‌ها نيست و خصوصا در دنياي کنوني نوابغ هم در يک يا دو رشته قادر به عرض اندام هستند. اتفاقا بخشي از مشکلات کشور از همين ناحيه سرچشمه مي‌گيرد که عده‌اي خاص بودن را به ناديده انگاشتن مناسبات و واقعيت‌ها پيوند مي‌دهند و راه‌هاي آزموده‌شده را دوباره مي‌آزمايند و شوربختانه هزينه‌هاي اين آزمون و خطاها از جيب ملت پرداخت مي‌شود. در حوزه سياست که از حساسيت خاصي برخوردار است و گاهي عوارض کوچک‌ترين تصميم‌ها متوجه جان و نان ميليون‌ها انسان مي شود. نياز به دقت و ملاحظه وکسب بيشترين مشورت‌ها و اعمال نظرات کارشناسانه و تجربيات مختلف از اهميت حياتي برخوردار است. در اين رابطه آيت‌ا... هاشمي رفسنجاني بيان صادقانه و شجاعانه‌اي دارد که اگر همه مسئولان ريز و درشت کشور به آن توجه کنند چه بسا هيچگاه مردم در تنگناهاي بزرگ قرار نگيرند. وي در مصاحبه‌اي صراحتا مي‌گويد که اگر تجربه الان را داشتيم شايد مي‌توانستيم جلوي جنگ را بگيريم. اين سخن تاريخي البته نسبت به مسئولاني که حدود 40 سال پيش تازه امور کشور را به‌دست گرفته بودند و سابقه مديريت و کار اجرايي نداشتند و از ظرايف موضع‌گيري‌ها و هر عمل سياسي و بازتاب آنها آگاه نبودند مسموع است ولي آيا پس از اين همه سال باوجود انبوه تجربياتي که بعضا تلخ و گزنده بوده‌اند باز هم پذيرفته است که ما هزينه‌هايي را پرداخت کنيم که نياز به آنها نيست؟ مهم‌تر از تجربيات گوناگون تعهد به منافع ملي و مردمي است که اگر لحاظ شود و هيچگاه تحت‌تاثير منافع شخصي و جناحي و سياسي قرار نگيرد، عوارض آشنانبودن به مسائل را بسيار کمتر مي‌کند. کسي که اولويت همه تصميمات و عملکردهايش حفظ و ارتقاي رفاه و آسايش و سلامت و امنيت شهروندان باشد قطعا با وسواس تمام از بيشترين مشورت‌ها سود مي‌جويد و هنگامي دست به عمل مي‌زند که عقلانيت حکم به صلاح امري بدهد و سود و زيان شخصي در انتهاي اولويت‌هاي اوست. تعهد و تخصص نياز مبرم امروز کشور ماست، امروز که فشارهاي اقتصادي به اوج خود رسيده‌اند و تحولات جهاني اين انتظار را براي ايرانيان به‌وجود آورده است که گشايش‌ها از راه برسند و نفسي تازه کنند. متاسفانه گويا عده‌اي متوجه اوضاع و احوال مردم نيستند و همچنان براي دنيا خط و نشان مي‌کشند و مقدمات انتخابات را فراهم مي‌کنند بدون اينکه در اين مقدمات مصالح را دقيق لحاظ کنند.