دولت از تصمیمات تکانه‌ای و احساسی پرهیز کند

آرمان ملی آنلاین - سهیل ثابت: حدود 5 ماه از دولت سیزدهم به ریاست آیت‌ا... سید ابراهیم رئیسی می‌گذرد و تقریبا دولت به یک عملکرد مشخص در حوزه‌های مختلف رسیده است. این در حالی است که جامعه هنوز از پاشنه آشیل همیشگی دولت‌ها یعنی شرایط اقتصادی و معیشتی خود رضایت ندارد و همین امر نیز باعث شده عده‌ای دولت را در تحقق وعده‌های اقتصادی در جهت بهبود وضعیت معیشتی مردم ناکام بدانند. در این میان مجلس نیز که از ابتدا در همراهی با دولت بوده امروز در مقام مطالبه‌گری از وزرا است و حتی به جهت برخی عملکردهای نه چندان مثبت و مفید صحبت از استیضاح برخی از وزرا به میان آمده است که باید دید هوای میان دولت و مجلس در ادامه پایدار خواهد ماند و یا تغییر خواهد کرد. در این راستا برای بررسی شرایط معیشتی جامعه، عملکرد دولت در حوزه اقتصادی و رابطه میان دولت و مجلس «آرمان ملی» با امیر رضا واعظ آشتیانی به گفت‌وگو پرداخته است که می‌خوانید.
بیش از 200 روز از عملکرد دولت سیزدهم گذشته است اما هنوز شاهد برخی انتقادها و اعتراض‌ها نسبت به شرایط جامعه به ویژه وضع معیشتی مردم هستیم چه ارزیابی از این عملکرد دارید؟
نکته حائز اهمیت اینکه آستانه صبر دولت در انتقاد بسیار بالاست. یعنی دولت با توجه به اینکه تازه روی کارآمده و با توجه به اینکه عده‌ای غیر منصفانه انتقاد می‌کنند اما صبوری این دولت در مقابل انتقادها انصافا صبوری خوبی است. البته برخی نیز هستند که در عرصه‌های مختلف انتقادهای بجایی دارند. نکته مهم این است که ما کمتر دولتی دیدیم که آستانه تحملش در مقابل انتقادها قابل توجه باشد. بدون تعارف و در عین حال منصفانه جمع کردن اتفاقات اقتصادی بالاخص اقتصادی و سیاست خارجی دولت گذشته بسیار کار دشواری بوده است. ما اینگونه تصور نکنیم که اگر 200 روز از عمر دولت آقای رئیسی گذشته اتفاقی رقم نخورده است. اکنون گفت‌وگوها ادامه دارد و صحبت‌‌های مختلف آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و دولت‌های همسو با ایران حکایت از این دارد که گفت‌وگو‌های ادامه‌دار فعلا در یک مسیر منطقی جلو می‌رود. البته هراز گاهی صحبت‌هایی توسط دولت‌های دیگر مطرح می‌شود اما آنچه که مسلم است حداقل یک آرامشی در گفت‌وگو‌ها وجود دارد. در ارتباط با مسائل اقتصادی نیز وقتی بخواهیم ارزیابی کنیم جمع کردن اتفاقات دولت گذشته بسیار کار دشواری است و نقطه چین‌هایی که دولت گذشته در بخش اقتصادی گذاشته و شناسایی این نقطه چین‌ها و برطرف کردن برخی نواقصی که در این حوزه وجود دارد نیاز به یک تدبیر دارد. البته این به این معنا نیست که تصور کنیم دولت می‌تواند همه مشکلات را برطرف کند. اما بحثی که وجود دارد اینکه این دولت توانسته آن التهاب و عدم آرامشی که در گذشته بود را کنار زده و آرامش را در کشور حاکم کند. البته کافی نیست و تصمیماتی که دولت اتخاذ می‌کند باید تصمیماتی راهبردی باشد و از تصمیمات تکانه‌ای یا به تعبیری احساسی پرهیز کند و اصولا تصمیمات راهبردی در بخش سیاست خارجی و اقتصادی اتخاذ کند.
بسیاری علـــت عدم تحــقق وعده‌های اقتصادی و وضع معیشتی جامعه را در نبود هماهنگی و تصمیم‌گیری در تیم اقتصادی دولت می‌دانند این گزاره را چگونه تحلیل می‌کنید؟
تیم اقتصادی دولت که جمع قابل توجهی از وزرا و معاونین رئیس‌جمهور هستند و علی‌الظاهر متولی این تیم آقای مخبر است و به روایتی آقای محسن رضایی؛ باید یک سخنگو داشته باشد. از طرفی به جای اینکه وزیر اقتصاد بگوید ما ماهی یک خبر مهم داریم این ماهی یک بار را در حوزه تیم اقتصادی مشخص و تدوین کرده و از تحقق آن اطمینان حاصل نمایند. از انفرادی صحبت کردن تیم اقتصادی دولت احیانا تناقض درخواهد آمد. تیم اقتصادی باید منسجم باشد که مردم هم اثر بخشی آن را حس کنند. البته بارها اشاره کردم که اصلاح اقتصاد کشور نیازمند یک تیم متخصص است. متاسفانه باید بپذیریم که اقتصاد کشورمان سیاسی و دستوری است که باید از حالت سیاسی و دستوری خارج شود. اگر بتوانیم این جراحی را انجام دهیم که ظاهرا آقای رضایی هم گفتند امیدواریم منجر به این شود که تولید در این کشور شتاب بهتری بگیرد تا بتوانیم به رشد اقتصادی 8 درصد که قولش برای سال1401 داده شده برسیم.
بسیاری معتقد بودنـــد که رابطه دولت و مجلس به جهت همسو بودن سال‌ها ادامه دار خواهد بود اما برخی عملکردهای وزرا و انتقادهای نمایندگان مجلس نشان می‌دهد که هوای میان بهارستان و پاستور چندان آفتابی نیست؛ تحلیل شما چگونه است؟
تعامل و همسویی دولت و مجلس به این معنی نیست که به یکدیگر چک سفید امضا بدهند. اگر بنا باشد که وکلای مردم وکیل‌الدوله شوند اتفاق دیگری رقم می‌خورد. اما تعاملی که گفته می‌شود دولت و مجلس باید داشته باشند در حقیقت دو سویه است. یعنی اگر مجلس از حالت نظارتی خود خارج باشد همه چیز را از دست داده است. اینکه بگوییم مجلس با دولت یکدست است به این معنی نیست که بدون هیچ منطقی از یکدیگر تمکین کنند. ما همیشه اعتراضمان بر این بود که برخی نمایندگان در گذشته وکیل‌الدوله بودند و چشمشان را بر بحث نظارتی می‌بستند و حقوق مردم را استیفا نمی‌کردند. امروز اگر نمایندگان اعتراض می‌کنند حق قانونی آنها است و این حق را نمی‌توانند معامله کنند. نمایندگان مجلس این حق را ندارند که آنچه مردم تحت عنوان حق قانونی در اختیار آنها قرار داده‌اند بخواهند وجه المصالحه قرار دهند. احتمالا یک اکثریتی در این مجلس این دولت را دوست دارند اما دوست داشتنشان به این معنی نیست که از حق قانونی که قانون به آنها داده عدول کنند. چرا که اگر نماینده‌ای بخواهد استیفای حق نکند مردم معترض خواهند شد. امروز برخی از وزرا ضعف‌ها و اظهاراتی داشتند که برای برخی از نمایندگان قابل هضم نبوده و حقشان است که وزیر را به مجلس بخواهند و از او سوال کنند که بابت تصمیماتی که گرفتی عاقبت این تصمیم چه خواهد شد و این حق مجلس است لذا اعتقاد من بر این است که مطالبه‌گری نمایندگان مجلس نباید تبدیل به منازعه شود. حق را می‌شود با یک ادبیات و گفتمان درست گرفت.