برجام با یك تصمیم بزرگ سیاسی احیا می شود

اساسا تغییر در تیم مذاکره کننده هسته‌ای می‌تواند نتایج مثبتی برای کشور درپی داشته باشد؟

امروز در برهه‌ای از مذاکرات میان ایران و طرف‌های برجام قرار گرفته‌ایم که نیاز است تا یک تصمیم گیری سیاسی صورت گیرد. امروز به علت اینکه تصمیم سیاسی از سوی هیچ طرفی گرفته نمی‌شود، مذاکرات وارد بن‌بست شده است. پیش از این در خصوص مسائل فنی و حقوقی صحبت می‌شد و پس از پایان این مباحث وارد عرصه سیاسی جهت تصمیم گیری شدیم. باید توجه داشت که نه ایران و نه آمریکا علاقه ندارند که پایان و شکست مذاکرات برجام را اعلام کنند. این خواسته هیچ یک از طرفین نیست و تقریبا همگی خواستار رسیدن به توافق هستند. وزیرخارجه ایران نیز به صراحت اعلام کرده که آماده است تا به میز مذاکرات بازگردند. در چنین شرایطی مشخصا تغییر نمی‌تواند نتیجه خاصی درپی داشته باشد.

غربی‌ها در مقابل عدم عدول ایران در خصوص خطوط قرمز دست به چه اقدامی خواهند زد؟

امروز با توجه به اینکه ایران از خطوط قرمز خود عدول نکرده است، تلاش‌ها برای اینکه پرونده ایران به شورای امنیت ارجاع داده شود، بیشتر شده است. تلاش‌ها برای امنیتی شدن پرونده ایران بیشتر شده است و کاری که ترامپ نتوانست آن را انجام دهد شاید بایدن بتواند انجام دهد و با کمک شرکای اروپایی خود مکانیزم ماشه را فعال سازد. اروپا سعی می‌کند تا میانجی گری کند اما به نظر می‌رسد در این عرصه ناموفق بوده است زیرا در عمل شاهد هیچ اقدام جدیدی نبوده‌ایم و از سفر مورا به تهران نیز زمان زیادی می‌گذرد. هرچند قطعنامه شورای حکام قصد ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت را نداشته باشد و حتی در صورت ارجاع، قطعنامه در آن نهاد مورد وتوی چین و روسیه قرار بگیرد اما این شرایط برخورد با ایران و اسنپ بک و افزایش تنش را نسبت به تهران فراهم می‌کند به این معنا که با صدور قطعنامه در شورای حکام، شرایط بین‌المللی و افکار عمومی علیه کشور داغ خواهد شد.

صحبت‌های وزیرخارجه در خصوص آمادگی ایران برای بازگشت به میز مذاکره حامل پیام خاصی است؟

مشخصا ایران تمایل دارد تا مذاکرات به نتیجه برسد و وزیرخارجه نیز عنوان کرده است که تلاش‌ها برای رسیدن به توافق در سطح غیر رسمی ادامه دارد که این به معنای تداوم میانجیگری طرف‌های دیگر نظیر اروپا، ‌قطر و عمان است که تلاش می‌کنند نظرات ایران و آمریکا را به یکدیگر نزدیک کنند تا توافق نهایی صورت گیرد. سفر مورا به تهران، عزیمت مقامات ایران به عمان و سفرهای پی در پی مقامات قطری نیز حاکی از این امر است. هنوز فاصله تا رسیدن به توافق زیاد است و به همین علت نمی‌توان به رسیدن به توافق خوش بین بود.