لزوم شنیدن صدای اقلیت

آرمان ملی آنلاین - دولت‌ها به‌طور مرتب از طریق رسانه‌های مختلفی که در اختیار دارند خواسته‌ها و انتظاراتشان را به اطلاع مردم می‌رسانند، هر وقت خواستند بیانیه صادر می‌کنند، تحلیل می‌کنند، از فرصت پخش اخبار برای زدن حرف‌هایشان استفاده می‌کنند. در همه نقاط کشورشان همه روزه با استفاده از منابع و امکاناتی که دارند ساعت‌ها برنامه‌های صوتی و تصویری تولید و پخش می‌کنند وقایع جهان را با اضافه کردن نظرات و تحلیل‌های خودشان به صورت مستقیم و غیرمستقیم به گوش و چشم مردم خودشان و دیگر کشورها می‌رسانند، به صورتی که با شروع پخش هر یک از برنامه‌ها از زبان مسئولان و کارشناسان، مردم متوجه می‌شوند که چه انتظاری از ارائه این برنامه وجود دارد. در همه انتخابات‌ها اکثریتی حدود 50 درصد رأی دهندگان یک طرز تفکر و برنامه را که تبلیغ شده و توضیح داده می‌شود، بیشتر می‌پسندند و به آن رأی می‌دهند. درنتیجه آن گروه رأی می‌آورند و قدرت را در آن کشور به‌دست می‌گیرند. این گروه بعد از انتخاب شدن خودشان را نماینده تمام مردم اعلام می‌کنند تا همه را به سمت افکار خودشان جلب کنند، بعد شروع به اجرای برنامه‌هایشان می‌کنند، برنامه‌هایی که حداکثر مطابق نظر اکثریتی است که به آنها رأی داده‌اند و در بسیاری مواقع حدود50 درصد مردم با آن برنامه‌ها موافق نیستند و خواسته‌هایشان را در آن نمی‌بینند. این گروه که همسو با دولت مستقر نیستند را اقلیت می‌گویند در حالی که جمعیت بزرگی را شامل می‌شوند. آری تکلیف آن اقلیتی که نظر دیگری دارند چیست؟ آیا باید فقط تماشا کنند و سال‌ها درانتظار انتخابات دیگری باشند تا شاید دولتی همسو با افکار آنان رأی بیاورد؟ آیا دولت‌ها در مقابل اقلیت مسئولیتی ندارند؟ وقتی نظر اقلیت مورد توجه دولت مستقر قرار نگیرد، انتظارات برآورده نشده جمع می‌شود و متراکم می‌گردد اگر مدت‌ها بگذرد و باز هم مورد توجه قرار نگیرد این خواسته‌ها مانند فنری جمع و فشرده شده و آماده قلیان می‌‌شود و در اولین زمان مناسب به بهانه‌ای فوران می‌کند. در کشورهای توسعه یافته برای شنیدن صدای اقلیت و آگاهی از خواسته‌ها و انتظارات مردمی که مسائل جهان و کشور را جور دیگری تفسیر می‌کند تسهیلات مختلفی را فراهم می‌کنند مثل تشویق انتشار نشریات و بیان دیدگاه‌ها، دادن فرصت برای حضور در برنامه‌های رادیو و تلویزیونی و اعلام نظرات و خواسته‌هایشان و نقد برنامه‌ها و عملکرد دولت که تاثیر بسیار خوبی بر افکار عمومی و نزدیکی دیدگاه‌های همه مردم با یکدیگر دارد. همچنین اجازه حضور‌ و تجمع مردم در پارک‌ها و بوستان‌های گفت‌وگو و مکان‌های مناسب و محافظت شده برای پرداختن به بحث‌ها و گفت و شنود بین مردم تا امکان مشارکت در تصمیم گیری در اداره دولت به همگان داده شود و تشریک مساعی وهمدلی جمعی فراهم گردد. رئیس‌جمهور محترم در هفته‌ای که گذشت در برنامه صحبت با مردم رسانه‌ملی ضرورت شنیدن نظرات و دیدگاه‌ها و نقد عملکرد دولت را مطرح کرد که لازم است برایش برنامه‌ریزی شود و سازوکار اجرایی آن قانون اساسی هم به رسمیت شناخته شده است مورد تاکید قرار داده است دستگاه‌های متولی برای عملیاتی کردن آن به فوریت اقدام کنند. در اینچنین صورتی است که مردم هم یاد می‌گیرند حرف‌هایشان قابل شنیدن است و چگونه می‌توانند خواسته‌هایشان را با مسئولان در محیط و شرایطی امن در میان بگذارند و عملکرد متولیان را نقد کنند و برای بیان دیدگاه‌ها و اظهار نظراتشان لازم نیست رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند.