غمگینم نمی‌توانم ساکت بنشینم
چه کنم که نمی‌توانم ساکت بنشینم و آرام بگیرم؟ اگر چه اهل هنر هفتم که همان سینما باشد نیستم ولی سینما را دوست دارم از نوجوانی عاشق سینما بودم، پول توجیبی‌هایم را جمع می‌کردم تا پول بلیت سینما را جور کنم.
هر هفته باید سینما می‌رفتم چندان هم نوع سینما وفیلمش برایم فرقی نمی‌کرد. یک دفعه ماه رمضان در حالی که روزه بودم رفتم سینما وقتی از سینما بیرون آمدم دیدم دوچرخه‌ام را که قسطی خریده بودم، دزدیده بودند تا مدت‌ها خودم را سرزنش می‌کردم و قسطش را می‌دادم با خودم می‌گفتم مگر آدم با زبان روزه سینما می‌رود که تو رفتی. در همان سال‌های نوجوانی حدود شصت سال قبل بود، تصمیم گرفتم پدرم را که خیلی با سینما مخالف بود با سینما آشنا کنم و آشتی بدهم دروغی سرهم کردم و به پدرم که خدایش رحمت کند گفتم یک مراسم سخنرانی هست گفته‌اند پدرتان را هم باید بیاورید بردمش سینما داخل سالن سینما همین که چراغ‌ها خاموش شد و فیلم روی پرده ظاهر شد پدرم متوجه شد، بلند شد و از سینما رفت بیرون من هم پشت‌سرش می‌رفتم، مدت‌ها روابطمان خراب بود. ولی عشق من به سینما خاموش نشد و تا کنون هم ادامه دارد. واقعیت این است که افراد زیادی از هنرمندان و فیلمسازان که دوستشان داشتیم و خاطراتی از آنان داریم از میان ما رفتند خدایشان رحمت کند که اوقات زیبا و خاطره انگیزی برایمان خلق کردند با هنرشان ما را به دنیای تصورات بردند و در ساخت شخصیت و باورها و علایق ما اثرگذار بودند و هستند که باید قدردان آنان باشیم. این بار موضوع فرق می‌کند بلاشک ما شاخص‌ترین فیلمساز زمان خود را در یک جنایت فجیع از دست دادیم که سال‌های بسیاری تحت تاثیر هنرش بودیم و به آسانی فراموش نخواهیم کرد. داریوش مهرجویی بلاشک بزرگ‌ترین فیلمساز و کارگردان سینمای ایران بود که دو سه روز قبل در یک جنایت فجیع و ترسناک به همراه همسر هنرمندش وحیده محمدی‌فر که در عرصه فیلمنامه نویسی و دیگر هنرهای سینما فعالیت داشت به قتل رسید و همگان را در بهت فرو برد و متاثر ساخت. داریوش مهرجویی با ساخت فیلم گاو سبک و نگاه دیگری از فیلمسازی از خود به یادگار گذاشت و تحسین جهانیان را بر انگیخت که تا سال‌های بسیاری در یاد و خاطره اهل سینما باقی ماند و همچنان تاثیر خود را دارد. داریوش مهرجویی سازنده فیلم‌های بسیار خاصی بود از جمله فیلم‌های گاو، هامون، اجاره نشین‌ها، درخت گلابی، لیلا، پری، آقای هالو، دایره مینا و چند اثر دیگر که هریک در زمان خود با استقبال فراوانی مواجه شد و پیو‌سته در خاطره‌ها خواهد ماند و فراموش نمی‌شود فیلم‌های مهرجویی جوایز متعددی از ایران و دیگر کشورها دریافت کرد شاید بتوان گفت فیلمساز دیگری به این درجه از شهرت نرسیده است. اگرچه جامعه فیلمسازان، کارگردانان و هنرمندان هر یک چند روز عزای عمومی اعلام کردند تا حرمت و یاد او را پاس دارند اما ارزش‌های مهرجویی بسیار فراتر از این اظهار احساسات عنوان شده است. سوالی که مطرح است این است، شخصیتی با این همه اندیشمندی و تاثیر‌گذاری که توانایی‌هایش را در فیلم‌های بزرگی که ساخت همه دیده‌ایم ؛ چرا با توجه به تهدیدی که شده بودند و همسرش آن را در اینستگرام عمومی کرد؛ اقدامی برای پیشگیری از وقوع چنین جنایتی اقدامی انجام نداد؟ این سوال مهمی است که در اذهان خیلی‌ها وجود دارد وبه آن فکر می‌کنند. امیدواریم نیروی انتظامی، کارآگاهان و پلیس در یک فرصت معقولی با بررسی همه ابعاد این جنایت فجیع حقیقت موضوع را کشف کنند و به اطلاع مردم برسانند و کسانی که مسئولیت حفظ جان و امنیت مردم به‌خصوص بزرگان جامعه را عهده دار هستند با اندیشیدن به آنچه گذشته است برای پیشگیری از بروز فجایع مشابه آگاهی‌های لازم در اختیار جامعه قرار دهند و آموزش‌های لازم برای حفظ جان مردم از طرق مختلف داده شود. تا نشود آنچه شد.
*نبی اله عشقی ثانی
فعال اجتماعی
ارسال نظر